Nagalm
De term nagalmtijd hoor je vaak als het gaat over akoestiek. Als een geluidsgolf in aanraking komt met een oppervlak wordt een deel van het geluid geabsorbeerd. Het andere deel wordt gereflecteerd of weerkaatst.
Ruimtes met harde wanden en vloeren hebben een lange nagalmtijd.
De nagalmtijd is de tijd die nodig is voordat het geluiddrukniveau in een ruimte met 60 dB terugvalt ten opzichte van de maximale (initiële) waarde. Een voorbeeld is een klap in de handen in een kerk of zaal. Dan hoort men het nagalmen. De hoeveelheid nagalm wordt uitgedrukt in nagalmtijd (in seconden).
Hoe harder het oppervlak is, hoe meer geluid er wordt weerkaatst. Gesloten ruimtes met harde wanden en vloeren (beton, glas, laminaat, etc.) absorberen slecht en hebben dus een lange nagalmtijd.
Meten van de nagalmtijd:
Normaal gesproken geldt: hoe langer de nagalmtijd, hoe slechter het gesteld is met de akoestiek. Om dit te meten wordt vaak gebruik gemaakt van een geluidmeter en een “knal” met een speciaal pistool. De gewenste nagalmtijd hangt met name erg af van het gebruik van de ruimte. In een restaurant is bijvoorbeeld een andere nagalmtijd gewenst dan in een kantoor.
Dit zijn bijvoorbeeld de gewenste nagalmtijden voor verschillende toepassingen.
• Kantoor: 0,5 – 0,8
• Restaurant: 0,5 – 0,7
• Kantoortuin: 0,4 – 0,5
Waarom akoestiek verbeteren?
Een lange nagalmtijd en slechte akoestiek zorgen voor een slechte geluidskwaliteit en spraakverstaanbaarheid. Een slechte akoestiek kan leiden tot vermoeidheid, hoofdpijn en op lange termijn tot stress. Het zorgt bijvoorbeeld voor minder productiviteit op kantoor. Op scholen treedt een soortgelijk probleem op als er sprake is van slechte akoestiek. Zo kan een te hoge galm, of vervelende geluidsreflecties in klaslokalen, zorgen voor concentratieproblemen en snellere vermoeidheid bij leerkrachten en leerlingen. De akoestiek verbeteren kan dus van positieve invloed zijn op verschillende factoren.
Verdeel de absorptie goed over de ruimte:
De nagalmtijd in een ruimte wordt verbeterd door voldoende geluidsabsorptie aan een ruimte toe te voegen. Deze absorptie dient goed verdeeld te worden over de ruimte en bij voorkeur zo dicht mogelijk bij de bronnen geplaatst te worden. Op deze manier kunnen specifieke reflecties worden tegengegaan.